خودارزیابی (به انگلیسی: Self-Assessment) یکی از شیوه های ارزیابی است که در آن، مسئولیت ارزیابی و گزارش کردن یک یا چند پارامتر به خود فرد واگذار میشود.
برخی از کاربردهای خودارزیابی
- انجام تست های شخصیت شناسی و رفتارشناسی از طریق پرسشنامه های خودارزیابی توسط خود فرد
- ارزیابی میزان یادگیری دانش آموز یا دانشجو در درسهای مختلف مدرسه و دانشگاه توسط خودش
- ارزیابی یک عضو از سازمان در مورد عملکرد، یا رشد و پیشرفت خودش
برخی از روش های خودارزیابی
- خودارزیابی از طریق پر کردن پرسشنامه مانند:
- خودارزیابی از طریق چک لیست (مثلاً برای سنجش نظم کارکنان یک هتل یا رستوران)
- خودارزیابی از طریق پرسیدن سوالات باز با پاسخ تشریحی که به فکر کردن و تامل بیشتر و تحلیل دقیقتر و عمیقتر رفتار فرد توسط خودش منتهی شود.
نقاط قوت استفاده از خودارزیابی
- ارزیابی خود و جایگاه خود و دستاوردهای خود، یکی از مهارتهای ضروری در زندگی است و آزمونهای خودارزیابی، میتوانند تمرینی برای تقویت این مهارت محسوب شوند.
- سهم مسئولیت دانش آموز یا کارمند یا به طور کلی پاسخ دهنده را در زندگی شخصی یا محیط کارش افزایش میدهد و به او یادآوری میکند که قرار نیست فقط به دیگران گزارش دهد. بلکه باید جایی خودش هم با خود صادق باشد و به خودش در مورد صفات و رفتار و دستاوردهایش گزارش دهد.
- در صورت تکرار این کار و هدایت آن توسط مربی مجرب، خودارزیابی میتواند قدرت تفکر نقادانه را در انسانها افزایش دهد.
نقاط ضعف استفاده از خودارزیابی
- الزاماً قابل اتکا نیست و خصوصاً اگر نتایج آن برای فرد در کوتاه مدت، دستاوردهای مثبت و منفی به همراه داشته باشد، احتمال آن دارد که خواسته یا ناخواسته، سوگیری هایی در این شیوه ارزیابی به وجود بیاید.
- نیازمند آموزش جدی و عمیق است و معمولاً بدون آموزش، ممکن است این کار به شیوهای نادرست اجرا شود.
منبع مطالعه تکمیلی:
مقاله انگلیسی در مورد خودارزیابی دانش آموزان (فایل PDF)سایت پاسخ نامه – که در حال مطالعهی آن هستید – به نوعی واژهنامهی جنبی مجموعهی آموزشی متمم است. در صورتی که به توسعه فردی علاقهمند هستید میتوانید فهرست درسها و نقشهراههای یادگیری متمم را بررسی کرده یا اینکه سرفصلهای دوره MBA آنلاین ما را ببینید.
فهرست درسها اطلاعات | ثبتنام