همهٔ ما اصطلاح «املاک و مستغلات» را شنیده‌ایم، اما کم نیستند کسانی که وقت نوشتن این عبارت، در دیکتهٔ درست مستغلات تردید می‌کنند.

چون چشم ما با کلمهٔ «مستقل» (از ریشهٔ استقلال) بیشتر آشناست، ممکن است حس کنیم کلمهٔ «مستقلات» شکل طبیعی‌تری دارد. در حالی که مستقلات به ندرت در زبان فارسی به کار می‌رود و کلمه‌ای که معمولاً‌ می‌شنویم و می‌نویسیم، مستغلات است.

این کلمه ریشهٔ بسیار قدیمی دارد. «مستغل» یعنی زمینی که از آن غلات می‌روید؛ زمین بارور. به عبارت ساده‌تر، زمینی که محصول می‌دهد و می‌توان از‌ آن کسب درآمد کرد.

کلمهٔ مستغل به تدریج گسترش معنایی را تجربه کرده است. یعنی مردم آن را به معنای وسیع‌تری به کار می‌برند. یعنی هر شکلی از ملک که به صورت بالقوه بتواند منفعتی برای مالکش ایجاد کند جزو مستغلات در نظر گرفته می‌شود.

توجه داشته باشید که واژهٔ مستغلات، با وجود ظاهر عربی آن، در زبان عربی به کار نمی‌رود. اگر چه اعراب از اصطلاح «استغلال» برای واژهٔ «بهره‌برداری یا کاربری» استفاده می‌کنند، اما برای مستغلات به معنایی که ما در فارسی می‌گوییم، از واژهٔ عقار و عقارات استفاده می‌کنند (مثلاً تقدیر العقارات یعنی محاسبهٔ قدر و ارزش املاک و مستغلات).

بنابراین، جز در زبان تخصصی فلسفه، تقریباً در هر جای دیگر با این واژه کار داشتید، احتمالاً نگارش مستغلات مد نظر شماست.

مطالب مرتبط در متمم

• هوش کلامی
• ظرافت های کلامی
• چالش نوشتن و نویسندگی
• تسلط کلامی
• دایره لغات فارسی