یکی از چهار تقسیم بندی کلیدی در تست شخصیت شناسی MBTI (که بهتر است آن را مدل تیپ شناسی بنامیم)، تقسیم بندی تیپ های شخصیتی به J و P است.

معادل فارسی تیپ J و تیپ P

J از حرف اولیه کلمه‌ی Judging و P از حرف اول کلمه Perceiving گرفته شده است.

این دو تیپ، در فارسی با عناوین مختلفی ترجمه شده‌اند:

تیپ J: قضاوتی، قضاوت گرا، داوری کننده

تیپ P: ادراکی، ملاحظه گر

اما برای درک بهتر تیپ J و تیپ P به جای مفهوم کلمات فارسی و انگلیسی، به همان سوال کلیدی که در مدل شخصیت شناسی MBTI مطرح می‌شود توجه کنیم.

تفاوت تیپ شخصیتی J و تیپ شخصیتی P در آزمون شخصیت شناسی MBTI

در سایت رسمی بنیاد مایرز و بریگز، در توضیح تفاوت تیپ J و P به نکته‌‌های زیر اشاره شده است:

• تیپ شخصیتی J و تیپ شخصیتی P در مورد تعامل ما با دنیای بیرون بحث می‌کنند. بنابراین، تفاوت‌های این دو تیپ صرفاً شامل سبک زندگی و رفتارهایی است که دیگران در دنیای بیرونی از ما مشاهده می‌کنند (به عبارتی ما نمی‌توانیم بگوییم من در مقابل دیگران J به نظر می‌رسم اما در خلوت ذهن خودم P هستم!)
• تیپ شخصیتی J با سبک زندگی ساختاریافته و از پیش تصمیم گیری شده شناخته می‌شود.
• تیپ شخصیتی P با سبک زندگی منعطف و تطبیق پذیر شناخته می‌شود.
• تفاوت تیپ شخصیتی J و تیپ شخصیتی P را می‌توان به صورت تفاوت جهت گیری ما نسبت به دنیای بیرونی و محیط توصیف کرد.
• تیپ شخصیتی P در تصمیم گیری ها، تمایل دارد اطلاعات بیشتری را از محیط دریافت کند و سپس تصمیم بگیرد. اما تیپ شخصیتی J به دلیل تمایل به داشتن ساختار و برنامه ریزی، حتی با اطلاعات کمتر ترجیح می‌دهد بر اساس داوری های شخصی خود، سریع تر تصمیم گیری کند.
• نباید J و P را صرفاً به منظم بودن یا نامنظم بودن افراد محدود کنیم. ترجیح به داشتن ساختار یا نداشتن ساختار، تعبیری عمومی‌تر و بهتر است.
• تیپ شخصیتی J وقتی تصمیم هایی در دست دارد که هنوز نهایی نشده‌اند، احساس راحتی نمی‌کند. در حالی که تیپ شخصیتی P همیشه تصمیم هایی دارد که آنها را معلق نگه داشته تا با اطلاعات بیشتری در مورد آنها فکر کند.
• تیپ J وقتی می‌تواند از تفریح لذت ببرد که کارهایش انجام شده باشد و وظایف خود را به پایان رسانده باشد.
• تعبیر “ببینیم چه پیش می‌آید” متعلق به تیپ P است.
• ترکیب کار و سرگرمی (بدون تفکیک آنها و بدون مقدم دانستن کار بر سرگرمی) ویژگی تیپ شخصیتی P است.البته بر خلاف تصور عمومی، مطالعات رفتار سازمانی، نمی‌توانند به طور قطع، کارایی بیشتر یک سبک در مقایسه با سبک بیشتر را تایید کنند.